To tereny położone na masywie Chełma, osamotnionej "wypustki" wyżyny śląskiej "wbitą" daleko na zachód, w otaczające niziny. Największy szczyt na zachodnim, najbardziej odległym od Wyżyny Śląskiej końcu masywu to Góra Świętej Anny (408 metrów npm. i około 220 metrów nad doliną Odry)

Góra Świętej Anny to nazwa wzgórza a równocześnie wsi na nim położonej. W środku miejscowości, na kulminacji wzniesienia, kościół franciszkanów przebudowany w stylu baroku w XVII wieku z kościoła wcześniejszego (z 1480 roku). W ołtarzu gotycka figura św. Anny Samotrzeciej, słynąca łaskami. Od XVIII wieku Góra Świętej Anny staje się coraz bardziej popularnym sanktuarium.

Między wioskami Czarnocin i Klucz, na terenie Parku Krajobrazowego Góra Świętej Anny. Rezerwat zajmuje południową, niewielką (ok 1/5) część lasu porastającego wzgórze (295 m n.p.m.) po wschodniej stronie doliny Łąckiej Wody. Teren jest pofałdowany, pocięty dolinkami i parowami. Rezerwat chroni las w którym najbardziej wartościowy jest około 150-letni drzewostan bukowy.